TBMM Genel Konseyinde, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, İçişleri Bakanlığı ile Tarım ve Orman Bakanlığı’nın bütçeleri görüşülüyor. DEM Parti Muş Milletvekili Sümeyye Boz, yaptığı konuşmada şu görüşleri lisana getirdi:
“Bir yanda zenginleşen bir avuç sermaye öbür yanda açlık sonunun altında yaşamaya çalışan milyonlar var. Bu bütçe halkın emeğini sömürmekle kalmıyor tıpkı vakitte toplumsal adaletin mevtini temsil ediyor ve toplumsal barış umudunu yok ediyor. Bu bütçede bayanlar, çocuklar, emekliler, çalışanlar, gençler ve toplumun öbür ötekileri yok. Bu bütçe yok sayılanların cellatlığını yapıyor. Türkiye’nin iş gücü piyasası emeğin sistematik bir biçimde değersizleştirildiği siyasetlerin arenası haline gelmiş durumda. Taşeron çalışanlar toplumsal garantiden mahrum bir formda çalışırken kıdem tazminatı üzere haklarını da alamıyorlar. ‘Esneklik’ ismi altında garantisiz çalışan personeller işverenlerin insafına bırakılmış durumda.
Kadın emeği ise bu sistemin en büyük kurbanlarından biri. Bayanlar düşük fiyatlara mahkum bırakılırken toplumsal ve kamusal alandan dışlanmaktalar. Hükümetin gündeminde ‘kadının mesleği anneliktir’ masalı varken bizim gündemimizde bayan yoksulluğu var. Bir öbür mevzu 2024 ve 2025 yılları ortasında emekli olacaklarda yüzde 35’lik maaş farkı olması nitekim adaletin ne boyuta ulaştığının göstergesi oldu. Enflasyon maaşları eritmiş, ortadaki farkı kapatmak imkansızlken kendi hayat usulleri ile emeklilerin, fakirlerin hayat standartlarını karşılaştırma gafletine düşmek bile bir insanlık sınavıdır. İktidar bu sınavı verememiştir.
“HAYATTA KALMAYA ÇALIŞTIĞI BİR SEFALET ÜCRETİDİR”
Emekli maaşının yoksulluk hududunun yarısının altında olacağı bir masaya oturmak emekçiyi ve 16 milyon emekliyi satmaktır. Büyük şirketlerin borçlarına af üstüne af verilirken kelam konusu esnaf olduğunda ‘ödeyemiyorsan o senin sorunun’ diyerek sırtını çevirmiş durumda. Toplumsal güvenlik hak değil, lütuf üzere sunuluyor. Minimum fiyata baktığımız vakit ise taban fiyat artık bir istisna değil, milyonlarca çalışanın hayatta kalmaya çalıştığı bir sefalet fiyatıdır. Açlık sonu 20 bin, yoksulluk hududu 66 bin iken taban fiyat milyonların mahkum edildiği bir vefat harçlığıdır.
Bütçenin en büyük hissesi ise silahlanmaya ve çatışmacı siyasetlere tahsis edilen vahim bir meblağ var. AKP iktidarı savaş ve güvenlik harcamaları ismi altında toplumu da barıştan uzaklaştıran bir pozisyondadır. Tam 1 trilyon 608 milyon TL’yi halkın gereksinimlerini karşılamak için kullanılması gerekirken iktidar tercihini tahlil değil çözümsüzlük, savaş ve çatışamdan yana yaptmıştır. Halkın yoksullukla, işsizlikle boğuştuğu bu devirde bu devasa bütçe milyonlarca insanın hayatını güzelleştirmek için kullanılabilirdi. Elektirik faturasını ödeyemeyen, çocuğuna süt alamayan bir halk için bu paraya İHA’lar, SİHA’lar alındı ve asimetrik bir savaşın harcamaları gerçekleşti.”