Tepebaşı ilçesi kırsal Keskin Mahallesi’nde yaşayan üniversitede makine kısmı bitiren 35 yaşındaki Ali Armağan, mezun olduktan sonra baba ocağına dönerek küçükbaş besicisi olmaya karar verdi. 2012 yılından beri dağlarda çobanlık yapan Armağan, 35 koyun ile başladığı işte 450 koyuna erişti. Koyunları ve köy hayatını çok seven Ali Armağan işini yapmaktan epeyce mutlu.
KIŞ AYLARINDA KÜÇÜKBAŞ BAKIMI ZOR
Kış aylarının gelmesiyle koyunlarını dışarda otlatamayan Ali Armağan, 450 koyuna ağılında yem vererek bakıyor. Saman, pancar küspesi, mısır, ayçiçeği, yonca, arpa ve öteki besin bedeli yüksek yemleri harmanlayarak koyunlarına veren Armağan, onları çocuğu üzere tek tek gözlüyor. Ali Armağan, verdiği yemlerden ötürü koyunların kışın bakım maliyetlerinin epey yükseldiğine değindi.
“KOYUNCULUK BİR HASTALIK OLDUĞU İÇİN GERİ GELDİK”
Küçükbaş besiciliği ve çobanlık mesleğini nasıl seçtiği konusunda konuşan Ali Armağan, “Küçüklüğümden beri bu mesleğin içindeyim. Askerden geldikten sonra babam bıraktı, ben elime aldım. Yani 2012 yılından beri ben yapıyorum. Aslında yüksekokulda 2 yıllık makine kısmı okudum, lakin koyunculuk bir hastalık olduğu için geri geldik. Eskilerimiz, ‘Alışan bir insan bırakamaz’ diye söyler. Biz de bırakamayıp geldik, Allah’a şükür işimizin başındayız. Askerden birinci geldiğimde 35 tane koyunum vardı, şu an 450 anaç koyunum bulunuyor. İçerideki hayvanlara artık kesif yemle bakıyoruz. Soğukların tesiriyle kuzulama vakti başladı. Gece-gündüz burada hayvanların başında kuzulamalarını bekliyoruz” dedi.
“YAZIN SOPANI ALIP HAYVANLARI OTLATMAYA ÇIKIYORSUN, KIŞINSA YEM VERİYORSUN VE MALİYET YÜKSELİYOR”
Kış kurallarında koyunlarına bakımı hakkında konuşan Armağan şöyle devam etti:
“Kış gelince bakım işleri yaza nazaran biraz daha artıyor, personellik de birebir biçimde. Yazın yalnızca sopanı alıp hayvanları otlatmaya çıkıyorsun, kışın ise yem veriyorsun ve maliyet yükseliyor. Tane başı günde 1 kilo kesif yem yediriyoruz. Hiç maliyete vurup da hesaplamadık. Hesaplarsak işin içinden çıkamayız. Size hepsi farklı geliyor. Biz doğup büyüdüklerinden beri onların içinde olduğumuz için hepsinin annesini, kardeşini biliyoruz ve tanıyoruz. Saman, küspe, yonca, mısır ve ayçiçeği veriyoruz. Yani besi yemi falan satın almadan hayvanın gücünü ve proteinini karşılayacak biçimde dengelemeye çalışıyoruz. Ona nazaran kilosu oluyor, kuzusunu çabuk büyütüyor. Yani ne kadar bakarsan o kadar kazanırsın. Kuzulama ekseriyetle kış devrinde oluyor. Kış bittikten ve bahardan sonra bizim buralar sıcak olduğu için kuzu çok büyüyemiyor. Süt emdikleri vakit peynir oluyor, hasta olma ihtimalleri çok yükseliyor. O yüzden kuzulamayı kış vaktine denk getiriyoruz. Serinde kuzuları büyütüyoruz, mart ve nisan aylarında yetişenleri satıyoruz. Son devirlerde bu işin meraklıları çoğaldı. Güç bir meslek, aylık gelirin olmadan çok sıkıntı. Yemini falan üretebilen insan olursa memleket için yararı dokunur, tavsiye ederim yani.”
